Wanneer was de laatste keer dat iets de eerste keer goed ging?

Liep ik van de week door een fabriek. We zijn daar bezig met het experimenteren met de Verbeter Kata en we zien allerlei pieken in onze run charts.

De volgende piek konden we al zien aankomen. De lijn stond stil want de productie werd opgehouden door twee “special designs”. Special designs kunnen natuurlijk van grote waarde zijn voor klanten. De vraag is hoe we deze waarde met de minste kosten kunnen leveren.

Verder door de fabriek lopend kwamen we meer voorbeelden tegen van producten waar wat mee was. Een nieuw product waar iets mis was met de stuklijst en er nu onderdelen ontbreken. Een nieuwe werkinstructie die aandachtig doorgenomen moet worden door de productie medewerker. Allemaal pieken in onze run charts.

En allemaal hebben ze iets gemeen: ze worden veroorzaakt door iets de eerste keer doen; het is iets nieuws of iets speciaals. De grafieken spreken duidelijke taal: dat kost meer tijd en is een verstoring in de normale gang van zaken.

Dat riep de vraag op: “Wanneer was de laatste keer dat iets de eerste keer goed ging?” Dat kon eigenlijk niemand zich herinneren. Met iets nieuws is altijd wel iets aan de hand. De verwachting is echter dat het in de normale gang van zaken meedraait. Een aantoonbaar onjuiste verwachting.

Tot zover de beschrijving van de huidige toestand. Wat is zou op basis hiervan als gewenste toestand te beschrijven zijn?

Voor mij is duidelijk dat je iets nieuws, iets speciaals, speciaal moet behandelen, net zoals nieuw leven met de grootste zorg wordt omringd. We weten immers allemaal wat er gebeurt als het nieuwe leven een gebrek aan zorg ervaart: het zal zijn uiterste best doen om de aandacht te trekken. Laten we maar eens gaan nadenken hoe we die aandacht van te voren kunnen regelen. Net zoals een baby komt het nieuwe of speciale niet onverwacht.